Oferujemy konsultacje z zakresu medycyny pracy. Konsultacji udziela dr Elżbieta Tkaczuk-Sójka.
BADANIA
WSTĘPNE – pracodawca kieruje na nie:
✓ nowych pracowników
✓ pracowników po zmianie stanowiska pracy
✓ w przypadku zamiany charakteru stanowiska pracy – np. wystąpienia nowych narażeń
OKRESOWE – pracodawca kieruje na nie:
✓ osoby pracujące przed zakończeniem ważności poprzedniego zaświadczenia wydanego przez lekarza medycyny pracy
KONTROLNE – pracodawca kieruje na nie:
✓ każdego pracownika, który był na zwolnieniu lekarskim dłużej niż 30 dni i ponownie podejmuje pracę
LEKARZ MEDYCYNY PRACY PRZYJMUJE PACJENTA Z ORYGINAŁEM SKIEROWANIA WYDANEGO PRZEZ PRACODAWCĘ.
Skierowanie powinno: być czytelnie wypełnione z nazwą stanowiska w języku polskim, zawierać wszelkie niezbędne informacje i dane dot. stanowiska pracy (wykaz narażeń i ew. czynników szkodliwych) , być opatrzone pieczęcią firmy kierującej wraz z nr REGON oraz podpisem osoby upoważnionej do wystawienia skierowania.
Skierowanie ważne jest przez 3 miesiące od daty wystawienia. Za treść skierowania odpowiedzialny jest pracodawca. Skierowanie jest przechowywane w dokumentacji medycznej pacjenta.
Pracodawcy nie wolno dopuścić do pracy bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku. Odpowiedzialność za dopuszczenie pracownika do pracy bez aktualnych badań lekarskich ciąży na pracodawcy a nie na pracowniku.
Ustawa z dnia 27 czerwca 1997r (Dz.U. Nr 96, poz.593 z 1997 r) o służbie medycyny pracy, zobowiązuje pracodawców do przeprowadzania badań profilaktycznych pracowników. Pracodawcy, zgodnie z art. 22 ustawy, ponoszą koszty przeprowadzanych badań wstępnych, kontrolnych i okresowych, na zasadach określonych w Kodeksie Pracy.
Art.1, punkt 7 Ustawy z dnia 17 października 2008 roku o zmianie ustawy o służbie medycyny pracy, nakłada na pracodawcę obowiązek podpisania umowy z placówką medyczną:
„Badania wstępne, okresowe i kontrolne pracowników oraz inne świadczenia zdrowotne są wykonywane na podstawie pisemnej umowy zawartej przez podmiot obowiązany do ich zapewnienia, o którym mowa w art. 5 ust. 2, zwany dalej „zleceniodawcą”, z podstawową jednostką służby medycyny pracy, zwaną dalej „zleceniobiorcą”.”